ျမန္မာျပည္အနာဂါတ္

မေရာက္ဖူးတဲ့ျမန္မာျပည္ တေခါက္ေလာက္ေတာ့ျပန္ၾကည့္မိပါတယ္ 2007မွာေပါ့
ခဏသြားတည္းတဲ့ တိုက္ခန္း က ဒုတိယထပ္ေလာက္မွာရွိတာ...
ေန ့ခင္းဘက္အရမ္းပူေတာ့ ခဏေလာက္ စာအုပ္ဖတ္ၿပီး
အိပ္မက္ စိတ္ကူး ရွိေသး...ဘုတ္ ဘုန္း ဆိုၿပီး
အသံၾကီးက အက်ယ္ႀကီးဟာ.. ဟ..ဘာလဲဆိုၿပီးထေတာင္ေၿပး
ခ်င္တာ... အိမ္ရွင္ကေျပာတယ္... ဘာမွမျဖစ္ဘူး..အဲ့ဒါ
အေပၚထပ္တိုက္ခန္းက အမိုက္ထုတ္ပစ္ခ်တာတဲ့...
တိုးတက္အံုးမယ့္တို႕ရဲ့ ျမန္မာျပည္ၾကီးေလ....

တခါ...အင္တာနက္ကေဖးကအျပင္ျပန္အထြက္မွာေနာက္က
ေနတေကာက္ေကာက္လိုက္ေနတဲ့ကေလးတေယာက္က က်မအက်ီစက
ိုစြဲပီး ပိုက္ဆံေတာင္းေနတာ...အစကေတာ့မသိဘူးေပါ့ေနာ္... ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲ
သနားလို႕ေပးမိကာမွအေနာက္ကကေလးေတြတအုပ္ႀကီးေျပးထြက္
လာၿပီးလာေတာင္းတာေၾကာက္ေတာင္ေၾကာက္သြားတယ္ ဒါေပ
မယ့္ၾကားလိုက္ရတဲ့အသံတသံကအသက္ရူေတာင္ မွားသြားမတတ္ပါပဲ... ဘာတဲ့....
လိုက္..လိုက္တဲ့... အဲ့ဒီမိန္းကေလးေတြၾကည့္ရ တာ..ပိုက္ဆံေထာ
အသိုင္းအ၀ိုင္းကပဲတဲ့...ေျပာလိုက္တဲ့ အသံက ကေလးအသံမဟုတ္
ဘူးဟ..ေဘးနားမွာရွိေနတဲ့ေယာက်ာ္းရင့္မၾကီး... မိုက္ရိုင္းလိုက္တာရွင္...
လူႀကီးေတြ ကိုယ္တိုင္က ကေလးငယ္ေတြကို အဲ့လိုေျမာက္
စားထားၾကတာ...အဲ့ဒါ က်မတို ့ရဲ့ ျမန္မာျပည္ၾကီးေပါ့.....

...... ျမန္မာျပည္အနာဂါတ္ရဲ့ ကေလးေတြအတြက္ ရင္ေလးစရာ......