ဆုပ္လည္းစူး စားလည္းရူး

ငယ္ငယ္ကေတာ့ စူးေတြစူးမွာဆိုးလို႕ က်မအင္မတန္ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ခဲ့တဲ့
ႏွင္းဆီပန္းနီနီ လွလွေလး ေတြကို ေတာင္ ကိုယ္တိုင္မခူးခဲ့ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔
လဲဆိုေတာ့ က်မကိုယ္တိုင္ စူးေတြ ဆူးၿပီးရင္ နာက်င္သြားတဲ့ ေနရာ ေလး
ကို ၾကည့္ၿပီး ရင္ထဲမခ်ိဘူး။

တခဏတာေလးအတြက္ နာက်င္ေစတယ္ဆိုေပမယ့္ က်မတကယ္ကို
ေရွာင္ရွားခဲ့သူပါ။ အယ္… ေနာက္တမ်ဳိးကေတာ့ အရူးေပါ့…။ အရူးဆိုရင္
က်မငယ္ငယ္တုန္းက သိပ္ကိုသနားၿပီး ေတာ့သိပ္ကို လည္းေၾကာက္ပါ
တယ္။ က်မေတြ႕ဖူးေနတဲ့ ရူးသြပ္သြားတဲ့အမ်ဳိးသမီးေတြဆို သိပ္ကိုသ
နားဖို႕ေကာင္းတယ္။ က်မငယ္ငယ္တုန္းက ရူးသြားမွာကိုသိပ္ေၾကာက
္တယ္၊ က်မ ရူးသြားရင္ က်မကိုလူေတြက ၀ိုင္းဟားမွာ ၀ိုင္းေလွာင္ၾက
မွာ ၀ိုင္းရီၾကမွာ ကေလးငယ္ေတြက အရူးမႀကီးဆိုၿပီး လာစၾကမွာ ခဲ
ေတြနဲ႕၀ိုင္းပစ္ၾကမွာ က်မသိပ္ကို ေၾကာက္ခဲ့ဖူးတယ္။

ဒါေပမယ့္ အခုလက္ရွိ က်မခံစားႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ဘ၀ဟာ တကယ္ကို
စူးလည္းစူးၿပီးရူးရမဲ့ အျဖစ္ပါ။ ဒါက က်မတေယာက္တည္းခံစားေနရ
တာမဟုတ္ဘူးေနာ္..ရာခိုင္ႏူန္းမ်ားစြာေသာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သား
ေတြရဲ့ဘ၀ပါ။

ေနစရာေျမမရွိလို႕ေရာက္လာရတဲ့သူေတြ၊ ဆက္ေနရင္ အသက္ေသ
မယ့္သူေတြေခါင္းငံု႕ခံေနရင္းေခါင္းျဖတ္ခံလိုက္ရမဲဲ့သူေတြ၊ ဘယ္သူ႕
ကိုအမိ ဘယ္သူ ့ကိုအဖ ေခၚရမယ္မွန္းမသိတဲ့ အေျခအေနေတြ ဒီလို
ဒီလို အေၾကာင္းအရာ အေျခအေနမ်ဳိးစံုနဲ႕ အဆင္ေျပမလားလြတ္မ်ား
လြတ္မလား ေအးေအးေဆးေဆးမ်ားေနရမလား ပူပင္စရာမလို ၿငိမ္း
ၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေနႏိုင္မယ္ ဒီလိုေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ ့သူမ်ားႏိုင္ငံ
ေတြဆီကမ်က္ႏွာငယ္ခံၿပီးေရာက္ရွိလာသူေတြ ထဲမွာ ထိုင္းႏိုင္ငံကို
ေရာက္လာတဲ့ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြအဖို႕ အခုလိုအေျခအေနမ်ဳိး
မွာ တကယ္ကို ဆုပ္လည္းစူး စားလည္းရူးရမယ့္အေျခအေနမ်ဳိး ေရာက္
ေနၿပီပဲ။

ေျပာင္းလဲၿပီး အသစ္တင္ေရာက္ရွိလာတဲ့ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အသစ္လက္ေအာက္
မွာရွိတဲ့ မူ၀ါဒေတြကတကယ့္ကို ျမန္မာျ့ပည္သူျပည္သားေတြအတြက္ အ
ခက္အခဲအက်ပ္အတည္းအေျခအေနမွာ။ အခုလည္းၾကည့္ေလ ျမန္မာႏိုင္
ငံေရးအတြက္ လႈပ္ရွားေနတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြ အေျခအေန အမ်ဳိးမ်ဳိး
ေၾကာင့္ ထုိင္းႏိုင္ငံကိုေရာက္ေနတဲ့လူေတြဘယ္ေလာက္ထိ အိပ္ေရးပ်က္
ညေတြ မ်ားေနၿပီလဲ။ ဘယ္အခ်ိန္ ရံုးထဲကို၀င္လာၿပီးလာစစ္မလဲ ဖမ္းမလဲ
ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ေနရာ ရံုးက ၀န္ထမ္းတဦးဦးကိုလမ္းေပၚကေန ဆြဲေခၚ
သြားမလဲ။

အခ်ဳပ္ခန္းကေန အရင္ကလို လာဘ္ထိုးၿပီး ကိုယ့္လူကိုယ္ျပန္ထုတ္လို႕မ
လြယ္ကူေတာ့တဲ့အေျခအေနမွာ တစံုတေယာက္ကသာ ဖမ္းမိသြားရင္ မီး
ခိုးၾကြက္ေလ်ာက္အားလံုးပါသြားႏိုင္ တယ္။ ဒီမွာက ကိုယ့္ျမန္မာႏိုင္ငံေရး
အတြက္သာ တက္တက္ၾကြၾကြလုပ္ေနေပမယ့္ တကယ့္ တကယ္ က်မတို႕
ရဲ႕ဘ၀ေတြက တကယ္ကိုအာမခံခ်က္မရွိပါဘူး။

ကိုင္ထားတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကူးလတ္မွတ္ကလည္း အာမခံခ်က္မေပးဘူးေလ။
မလိုရင္မလိုသလိုမေက်နပ္ရင္မေက်နပ္သလို အားကိုးတႀကီး ႏိုင္ငံကူးလတ္
မွတ္ေလးျပေပးကာမွ အတုဆိုၿပီးစြတ္စြဲခ်က္နဲ႕ စုတ္ၿဖဲပစ္လိုက္ရင္ေရာ က်မ
တို႕ဘာေျပာႏိုင္မွာလဲ။ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕မွာအေျခစိုက္တဲ့ က်မတို႕
ကိုယ္ေရႊျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ရဲ့ သံရံုးကေရာ ကူညီမယ္မ်ားထင္ေနလား ေ၀းပါ
ေသးတယ္။ တခါတေလၾကေတာ့လည္း အံ့ၾသမိပါရဲ့။

ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕မ်ား သံရံုးဖြင့္ထားပါလိမ့္။ သံရံုးက
ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္ ကိုယ့္တိုင္းသူျပည္သားအတြက္ ရပ္တည္မႈမရွိတဲ့အျပင္
သူတို႕ကိုယ္တိုင္တရား၀င္ထုတ္ထားေပးတဲ့ ပိုက္ဆံဆိုလည္းသိန္းနဲ႕ခ်ီၿပီး
လုပ္ထားရတဲ့ ဒီႏိုင္ငံကူးလတ္မွတ္ေတာင္ ရဲေတြက အတုလို႕ ဟုတ္ဟုတ္
မဟုတ္ဟုတ္ စြတ္စြဲခဲ့ရင္ေတာင္ ကူညီမဲ့အစား အတုဆိုၿပီး သံေယာင္
လိုက္ၿပီး စြတ္စြဲေနတာ။

ခံစားခ်က္ေလးတခုတင္ျပျခင္လို႕ ေ၀ဖန္တာမဟုတ္သလို မနာလိုတဲ့သ
ေဘာနဲ႕ေျပာတာ လည္းမဟုတ္ပါဘူး။ အခုလက္ရွိ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာရွိေနတဲ့
ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားေနသူ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းတခ်ဳိ႕ကိုၾကည့္လိုက္ပါ အနည္း
ဆံုး အျခားအာမခံခ်က္ရွိတဲ့ ႏိုင္ငံတခုခုရဲ႕ ႏိုင္ငံသားေတြအျဖစ္ရပ္တည္
ေနတဲ့သူေတြရွိပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ေခါင္းေဆာင္မ်ားကေတာ့ က်မတို႕လို ပဲ
ေပါ့။ တကယ့္တကယ္အႀကီးမွားဆံုး အခက္အခဲေတြနဲ႕ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္း
ရၿပီ ေျပးရေတာ့မယ္ ပုန္းရ ေတာ့မယ္ဆိုရင္အာမခံခ်က္ရွိတဲ့လူေတြ
အတြက္က ေလယ်ာဥ္လတ္မွတ္ ဘြတ္ကင္ယူထား ယံုပါပဲ။

က်မတို႕လိုလူမ်ား မဆြတ္မပြတ္ ဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္ လႈပ္ရွားေနသူ
ေတြအဖို႕ ေလယ်ာဥ္လတ္မွတ္မေျပာနဲ႕ တလတလ ရတဲ့စတိုင္ပင္ေလး
နဲ႕ ဘယ္လိုေလာက္ေအာင္စားမလဲစဥ္းစားေနရတဲ့သူေတြကေတာ့ အဖမ္း
ခံမလား ဒီအတိုင္းေျပးလိုက္ပုန္းလိုုက္လုပ္မလားဒါက က်မတို႕အတြက္
နည္းလမ္းပဲ။

ဟိုမေရာက္ဒီမေရာက္လုပ္ေနပါ၀င္ေနၿပီဆိုေပမယ့္ ျမန္မာျပည္ျပန္အပို႕
ခံရရင္လည္း အင္းစိန္နဲ႕ညားရမဲ့ အေျခအေနမွာ ဘာလုပ္သင့္သလဲ။
အခုဆို ေနရာေဒသ ေဒါင့္မ်ဳိးစံု နည္းလမ္းေပါင္းစံုနဲ ့ တရားမ၀င္ ျမန္မာ
ျပည္သူျပည္သားေတြကို ေန႕စဥ္ရက္စက္ လိုက္ဖမ္းဆီးေနၿပီ။မိသြားလို႕
ေထာင္ခ်လိုက္ရံုဆိုမေၾကာက္ပါဘူး။ မစိုးရိမ္ပါဘူး။ အတင္းအဓမၼမဓိမ္း
က်င့္ၿပီးသတ္ပစ္လိုက္မွ ဟုတ္ေပ့ျဖစ္သြားမဲ့ မိန္းကေလးေတြရဲ့ဘ၀ေလ။
လံုၿခံဳေရးကလည္းမရွိကိုယ့္တိုင္းျပည္ လည္းကိုယ္ျပန္လို႕မရေတာ့တဲ့အ
ေျခအေနမွာ က်မတို႕ဘ၀က တကယ္ကိုဆုပ္လည္းစူး စားလည္းရူးမဲ့အေျခ
အေနမ်ဳိးေပါ့။